Het moet anders. Alles moet anders. Elke bedrijfsmatige marketingscheet onder de vlag van innovatieve oplossingen met een smart hubje. Henk van A. ademde vroeger innovatie, leefde duurzaam en bovenal: hij verkocht alles innovatief. Sustainability and the internet of things; daar lagen de ‘future’ kansen in gladde (duurzame & innovatieve) brabbel. Alles natuurlijk CO2 neutraal en anders pootte hij persoonlijk een geranium om de milieuschade af te kopen. Trump voor en ijsbeer achter. Reed duurzaam van verkoopkans naar verkoopkans in de nieuwste car-innovation met een open source mobiliteitsconcept. Zijn ex was geïnnoveerd naar een jongere uitgave en de downcycling was onder zijn leiding duurzaam afgekocht. Biodiversity moest hij onder druk van zijn nieuwe vriendin duurzaam afzweren. Dat was een leeg leven, roept Henk nu. Henk is totally veranderd en heeft een 180 graden switch gemaakt. Henk noemt zich nu Guru.
Elke morgen om acht uur meldt hij zich bij zijn digitale gemeenschap. Gooit zijn eerste gedachte online (“Ons leven is wat ons denken ervan maakt”) en danst daarna met weer een nieuw liefje Tweetje-Greetje door de flarden van de ochtendwierook. Zijn hele oude netwerk moet ervan meegenieten. Daarna sleurt hij haar (volgens zijn laatste blogposting) offline met een Argentijnse ochtendroos tussen de tanden onder de douche, om aldaar een onmogelijke ‘Paso Doble’ te doen hetgeen via Twitpic tot ons komt. Ze twitteren de hele dag nog na. Samen nemen ze tegen tienen crossmediaal de ochtendkranten door en bloggen ze over de old school mentions van mensen met een gepasseerde levenshouding. Hij doet dat vanuit zijn esoterische GAMMA tuinhuis en zij blogt therapeutisch vanuit de IKEA voorkamer over deze dagelijkse levenscontent. Ze bestoken ons 24/7 met citaten van iedereen behalve van zichzelf. Bombarderen zichzelf tot topblogger en online guru en niemand gelooft er een tweede drol van.